رتبه‌ای که مایه شرمساری است!!!
جامک: مهدی کاکاخانی
سالهاست که نام ایلام در صدر آمار خودکشی کشور جا خوش کرده و به نظر هم نمی رسد که این صدرنشینی را از دست بدهد! از مشکل خودکشی بدتر این که دیگرکشی و خشونت هم در این استان به مرحله ترسناکی رسیده است.
عصبانیت بالا و پایین بودن آستانه تحمل مردم به حدی نگران کننده است که هیچکس از عواقب یک درگیری و تنش ساده باخبر نبوده و چه بسا ممکن است یک اعتراض کوچک در پشت چراغ قرمز، منجر به وقوع یک فاجعه شود.
اخبار روزانه از وقوع قتل های متعدد آنهم با استفاده از سلاح گرم و همچنین خودکشی های متاثر کننده، نشان از حاکم بودن شرایط غیرعادی و اعلان وضعیت قرمز در این استان است. این در حالی است که دو معضل خودکشی و دیگرکشی به دلیل ماهیت آشکار آنها، صدایشان سریعتر در می‌آید در صورتی که از وضعیت سایر آسیب های اجتماعی مانند طلاق، اعتیاد، فقر، سرقت که شرایط خاکستری داشته و مخفی کردن آنها به راحتی ممکن بوده، اطلاع دقیقی در دست نیست.
قطعا پی بردن به عوامل موثر در وقوع معضلات اجتماعی کارساده ای نیست و نسخه پیچی واحد برای این وضعیت از عهده هر کسی برنمی‌آید. اما این بدان معنا نیست که درمانی برای دردهای جامعه ایلام وجود نداشته باشد.
نیک می دانیم پرداختن بیش از حد به ناهنجاری های اجتماعی همانند شمشیر دولبه است. از یک طرف بیان مصادیق و تلاش برای ایجاد حساسیت ها در سطح افکار عمومی، باعث ترسیم چهره نازیبا و خشن از استان می‌شود و همین امر برای بی میل کردن کارآفرینان و فرار سرمایه ها کافی بوده و به تبع آن تضعیف اقتصاد و کاهش فرصت های شغلی، موجب تشدید ناهنجارهای اجتماعی می گردد. از سوی دیگر بی توجهی و پنهان کاری اتفاقات و رویدادهای ناخوشایند اجتماعی مانند آتش زیرخاکستر بوده و ادامه این روند هزینه های فراوانی را به جامعه تحمیل می کند.
پیشنهاد می شود نهادهای مسئول در حوزه اجتماعی و فرهنگی به صورت ویژه نسبت به تشکیل کارگروه تخصصی با عضویت مراکز دانشگاهی، تشکل های مردم نهاد، انجمن های علمی در حوزه علوم انسانی و فعالان رسانه‌ای اقدام کنند و با بهره گیری از یافته های پژوهشی و تحقیقات علمی به فکر راهکار کاربردی باشند. ساکت ماندن و نظاره‌گری وضعیت موجود، تکرار حوادث ناگوار و رفتارهای خشونت‌آمیز را در جغرافیای ایلام تشدید می نماید.
