لجاجت زنگنه یا تدبیر رنگ باخته روحانی
رضا رستمی
اختصاصی جامک/ داستان تحصن و اعتصاب دانشجویان دانشکده صنعت نفت آبادان چند سالی است به سریالی تکراری تبدیل شده و در میان گرد و خاک و گرما و رطوبت بالای نود درصدی این شهر کسی ظاهرا صدای آنان را دیگر نمی شنود.
در یکی از بندهای دفترچه کنکور سراسری نوشته بودند افرادی که دارای معدل بالا بوده و در آزمون سراسری رتبه خوبی کسب کرده اند در صورت انتخاب تحصیل در دانشکده نفت آبادان دانشجوی بورسیه وزارت نفت محسوب شده و در قبال تحصیل رایگان، موظف هستند حداقل دو برابر زمان تحصیل در وزارت نفت خدمت کنند .
بر همین اساس و با توجه به وضعیت مصیبت بار اشتغال در کشور، بسیاری از کسانی که جزو نخبگان و تیزهوشان محسوب می شوند با این امید که آینده ی شغلی شان تضمین است و با اعتماد به شرایط اعلام شده ، گزینه دانشکده نفت آبادان را انتخاب اول خود قرار داده و وارد این دانشکده می شدند .
اما با روی کار آمدن جناب آقای زنگنه، این روند در عمل تغییر کرده و متولیان امر قول و قرارهای خود را زیر پا گذاشته و صدها نفر از فارغ التحصیلان این دانشکده را با لجاجت خود سرگردان کرده اند.
حداقل چهار سال است که دانشجویان این دانشکده با اعتراض های مسالمت آمیز خود، خواستار اجرای تعهدات وزارت نفت می شوند و هر بار مسئولان با قول و قرارهایی آنان را اغفال نموده و به سر کلاس های درس فرستاده اند.
امسال اما، این تحصن و اعتراض و حتی اعتصاب غذا ادامه پیدا کرده و ظاهرا دانشجویان قصد کوتاه آمدن ندارند، در اقدامی سرشار از تدبیر و امید!! مسئولان اعلام کرده اند که این دانشکده تا اطلاع بعدی تعطیل است.
آیا تعطیلی دانشکده رافع مشکلات چند ساله دانشجویان خواهد شد؟ لجاجت جناب آقای زنگنه تا کی ادامه خواهد داشت؟ بازی با سرنوشت صدها نفر از نخبگان این کشور که قرار است ضامن توسعه و پیشرفت آن باشند با کدام عقل سلیم همخوانی دارد؟ در آستانه جشن روز دانشجو چه کسانی می خواهند از این همه بی تدبیری و بی تعهدی مسئولان وزارت نفت دفاع کنند؟ مگر این دانشجویان غیر از عمل به قانون و انجام تعهدات صورت گرفته چه می گویند و خواسته هایشان چیست؟
روزی که روحانی در دفاع از معرفی بیژن نامدار زنگنه برای تصدی وزارت نفت گفت که ژنرال هایی را آورده است تا وضعیت اسف بار اقتصاد کشور را بهبود ببخشند، همه امیدوار شدند که شاید تدبیر روحانی کارگر افتد اما هیچگاه فکر نمی کردند که ژنرال آمده است تا تنها دانشکده اختصاصی خود را که جهت تربیت نیروی متخصص حوزه نفت و انرژی تشکیل شده بود را به پادگانی نظامی تبدیل کرده و تنها اوامر ملوکانه صادر بفرمایند.
جناب آقای روحانی! تربیت نیروی انسانی ماهر و دلسوز و حفظ آنها حتما از افزایش تولید بشکه های نفت خام مهمتر است، که اگر اینها را نداشته باشیم آن هم به فنا خواهد رفت کما اینکه …. ، لطفا فقط کمی وقت بگذارید و ببینید ترکتازی های ژنرال نفتی چه بر سر مهمترین سرمایه انسانی این کشور آورده است.
