محبت از نوع استیکر
انسان در فراز و نشیب های زندگی همواره با تعارض و اختلاف سلیقه در برخورد با افراد مختلف مواجه بود و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان بهره گیری از زبان محبت بهترین شیوه برای رفع تنش ها و برقراری تعامل در زندگی و پیوند انسان ها محسوب می شود.
اهمیت محبت و ابراز آن تا حدی است که در دین مبین اسلام نیز مورد تاکید قرار داشته و مهمترین ابزار برای صلح و دوستی بین انسان ها است.
برای ابراز عاطفه و نشان دادن علاقه و محبت به دیگران بهترین و مناسب ترین شیوه ابراز از طریق دهان و بیان صوتی آن است که می تواند با جملات مختلفی بین طیف های مختلف مردم از ۲ دوست گرفته تا اعضای خانواده، همکار و زن و شوهر رد و بدل شود.
اما در سال های اخیر با گسترش تلفن های همراه هوشمند ابراز علاقه بین افراد از زبان به نوشتن و ارسال پیامک گرایش پیدا کرد بطوری که افراد برای ابراز علاقه از انگشتان دست بجای زبان کمک می گرفتند.
اگر چه در این شیوه نیز همان صحبت های محبت آمیز منتقل می شد ولی موجب شد نوشتار جای شنیدن این کلمات را بگیرد.
اما رفته رفته با گسترش تکنولوژی، استیکرها روی خود را به مردم نشان دادند و رفته رفته حالات مختلف چهره ها از غم و شادی گرفته تا تقدیر و سپاس و عصبانیت و در نهایت محبت به صورت چهره هایی کوچک با اشکالی متفاوت به نام استکیر در گوشی های تلفن همراه پدیدار شدند.
پیشرفت تکنولوژی موجب شده عمده افراد استفاده از استیکرها را در بیان خود ترجیح داده و بسیاری از ابراز علاقه ها نیز از نوع استیکری شوند.
این در حالیست که عمده کارشناسان معتقدند ابراز علاقه بویژه بین اعضا یک خانواده باید با زبان انجام شده چرا که در ارتباط رو در رو نه تنها کلام وجود داشت بلکه با ارتباط غیر کلامی همراه زبان بدن و بیان احساسات و عواطف همراه است و شخص واقعی و غیر واقعی بودن آن را از طریق زبان بدن متوجه می شود.
ابراز علاقه و محبت حضوری بسیار مهم بود چون صداقت در استیکرها کشف نمی شود که آیا این محبت واقعی است یا نه در حالیکه در پیام های شنیداری و کلامی درک احساس عواطف قوی تر است.
پس باید با نگرش درست نه تنها نوع ابراز علاقه از استیکر به کلام تغییر یابد بلکه پیش از استفاده از یک فناوری نوین فرهنگ درست استفاده از آن را بیاموزیم.
منبع: ایرنا
