نسل جنگ ندیده را با انگیزه شهدا آشنا کنیم
جامک/ مهدی کاکاخانی : آن روزها که گروه گروه و دسته دسته جوانان برومند و رشید این آب و خاک برای آبروداری و حفاظت از ناموس و شرف این مرز و بوم عازم جبهه های نبرد شدند، هیچگاه با هدف خودنمایی، کسب روزمه کاری، درج تصویر خود در روزنامه یا نصب تابلو در سردرب مکان ها و ورودی کوچه و خیابان ها نبود.
آنها فقط و فقط به خاطر عشق به این خاک، به خاطر دفاع از عقیده ای که به درستی بر آن متعهد بودند و همچنین از آرمان ها و ارزش های والایی که امام خمینی (ره) آن رهبر خردمند و آگاه به امور زمانه خویش به آنها ارزانی داشته بود.
با گذشت سال ها از اتمام جنگ تحمیلی و بعد از کلی اما و اگر، از سه سال پیش، یک روز در تقویم ما به نام «روز شهید» اختصاص یافته است. متاسفانه همین یک روز هم بنا به دلایل متعدد و براساس اظهارات مدیر کل بنیاد شهید و امور ایثاگران استان ایلام کمتر از ۱۳ درصد افراد جامعه از آن مطلع هستند.
این هم از آن مواردی هست که نشان می دهد که شهدای ما هم در زمان خویش و هم در حال حاضر که با وجود تعدد رسانه های دیداری و شنیداری باز هم در گمنامی و سکوت به سر می برند.
امروز اگر مرزهای امنیتی ما به هزاران کیلومتر دورتر از مرزهای رسمی و اقلیمی منتقل شده است، اگر سرداران عرصه دیپلماسی با قامتی برافراشته و زبانی راسخ در برابر قدرت های زورگو از داشتن حقی مسلم بدون تزلزل و ترس، دفاع جانانه می کنند، تنها به دلیل صلابت و قدرت آنهایی بود که در دوران هشت سال دفاع مقدس جانانه، نه در حرف، بلکه در عمل پاسخ لازم را به آنها داده بودند.
حال سوال اینجاست؛ در این برهه از زمان که سایه مستحکم صلح و آرامش بر پهنه ی این جغرافیای کهن سایه گسترانیده، وظیفه ما به عنوان میراث داران شهدا چیست؟ بدون شک آنچه بیش از همه بایستی بدان توجه شود، ترویج گفتمان و فرهنگی هست که نسل های آتی بدانند جوانان آن روزها چگونه از تمام هستی و داشته های خود به خاطر دفاع از این آب و خاک گذشتند.
بی تردید همه ی ما به شیوه های مختلف در برابر نسل های آتی مسوولیت داریم. مسوولیت ما بیشتر متوجه تربیت و پرورش نسلی هست که بایستی به درستی معنای واقعی وطن دوستی را درک کند و نسبت به مساله مهم وحدت ملی حساس باشد.
بایستی فرزندان ما به نحوی آگاه شوند که تعصب و غیرت به این کشور و این ملت جلوتر از هر مساله دیگری برایشان مهم و با اهمیت باشد. اگر نسل های جنگ ندیده را با انگیزه شهدا از عزیمت به جبهه ها آشنا نکنیم، نسلی بی تفاوت و کم تعهد را تحویل جامعه خواهیم داد که غیر مستقیم در حق آنها ظلم مضاعف روا داشته ایم به طوری که در سال های نه چندان دور هزینه های گزافی متوجه آنها خواهد شد و مقصر اصلی آن هزینه ها ما خواهیم بود.
همه ما نیک می دانیم که گفتمان و فرهنگ شهید و شهادت، مختص و مربوط به یک قشر، حزب و یا دسته ی خاصی نبوده و نمی باشد. میراث ارزشمند شهدا متعلق به هر ایرانی وطن دوستی است که دل در گرو این آب و خاک دارد. همه ی ما بایستی از این میراث گرانبها صیانت کنیم.
بنابراین در این روزهایی که بدین بهانه ارجمند برای پاسداشت یادشان و گرامیداشت نامشان برپاست، بایستی بخش شخصیتی و هویتی شهدا را بی پیرایه و با زبانی ساده، روان و به دور از هرگونه بزرگ نمایی های غیر قابل باور، به نسل های آتی معرفی شوند.
بیاییم در گوشه ی ذهن فرزندانمان پرونده ای هرچند کوچک از این قهرمانان روزهای سخت ایجاد کنیم و در موقعیت ها و مناسبت های مختلف، گوشه ای از دریای آن همه خوبی ها را به این فایل اضافه نماییم تا ذخیره ارزشمندی شود برای کسانی که ممکن است ما هیچ وقت آنها را نبینیم.
