حلول روح گریبایدوف در کالبد اولیانوف
سید قائم موسوی: همین علایق ظاهراً متناقض و ترکیب سنخِ روشنفکری با طبعِ تزاری، شخصیتی خشک و متفرعن به او بخشیده بود. در نگارش عهدنامه ترکمنچای نقش اساسی داشت و امضایش پای آن نشسته بود.پاداشش ۴۰هزار روبل و وزیر مختاری در ایران بود.
در ایران رفتاری ستمگرانه و تحقیرآمیز داشت. یرمولوف؛فرمانده قوای روسیه به او توصیه کرده بود«نباید مردمان مغلوب را خانه خراب کرد» و او در پاسخ گفته بود: «ایرانیان فقط در برابر قدرت خاضع اند». دیری نپایید که فهمید اینگونه نیست و تراژدی ترین نمایشنامۀ زندگی اش به دست ایرانیان به رشتۀ تحریر درآمد.
اکنون اولیانوف سرمست از خلاء آمریکا در منطقه برای تمرکز بر مهار چین، گسیل لشکرهای تزاری پوتین به مرزهای اوکراین، سرکوب مردم قزاقستان و سوء استفاده از خودداری ایران از مذاکرات رودرو با آمریکا در وین ترکتازی می کند.
انگار روح گریبایدوف در کالبد اولیانوف ظهور کرده تا ویرانگریِ تاریخی روسیه در مُثله کردن ایران در عصر «نه شرقی نه غربی» را به رخ مان بکشد.
انتشار عکسش با نماینده آمریکا پیرامون برجام شباهت عجیبی با عکس مشترک سفرای روس و بریتانیا در سفارت روسیه در ایران داشت که یادآور برهه ای تلخ از اشغال ایران توسط بیگانگان بود. عکس ها ناخودآگاه ما را سوار بر ماشین زمان به سالهای تلخی می برد که قراردادهایی مانند ۱۹۰۷ میان روسیه و بریتانیا منعقد شده بود. همان زمان آنها اولیانوف گونه در مورد مقدرات ما و به جای تصمیم گرفته بودند.
او در ارتباط با نقش منفی کشور مطبوعش در مذاکرات منتهی به برجام و در واکنش به اظهارات ظریف به گونه ای برآشفت و سخن های ناروایی گفت که گویی اکنون آحاد ملت ایران نسبت به نقش آفرینی آنها در مذاکرات احیاء برجام نگرشی غیر از این واقعیت مسلم دارند.
فی الواقع با برجام، مرغ طلایی هسته ای جمهوری اسلامی برای روسیه تخم مرغ های دوزرده نمی داد. روس ها در حاشیه قرار گرفته بودند و دیگر نمی توانستند با کارت هسته ای از دو طرف معامله حقِ کمیسیون بگیرند.
برهمین اساس آنها تا جای ممکن تلاش داشتند تا برجام به سرانجام نرسد. بعد از خروج ترامپ نیز آنها در عمل هیچ اقدام مثبتی نتوانستند انجام بدهند و اگر می توانستند نیز انجام نمی دادند.
برجام بایستی به کما می رفت تا آنها در احیاءش از حاشیه به متن بیایند.
اینگونه است که پرخاشگرایانه سخن می گویند، قیم مآبانه رفتار می کنند و خودسرانه پای عربستان را به مذاکرات می کشانند تا از هر سبدی، هر اندازه ممکن است امتیاز جمع کنند.
