ترور بزرگ!

با گذشت یک هفته از شهادت سرداری که میلیون‌ها نفر در تشییع پیکرش شرکت نموده و کمتر خانواده‌ای را می‌توان یافته که حداقل یکی از اعضای آن برای سردار سلیمانی اشک نریخته باشد، می‌توانیم سوال بپرسیم، حرف بزنیم؛ حرف‌هایی از جنس واقعیت و خون‌دل!
مجموعه‌ی “مختار” از جمله داستان‌هایی است که در آن نقش کیان سردار ایرانی در انتقام از خون به ناحق‌ ریخته‌ی حسین(ع) و یارانش در کنار مختار جنگید و به شهادت رسید و کیان‌های فراوانی در راه دفاع از منافع مشترک دینی ایران با کشور عراق جان خود را از دست داده‌اند و اما بخشی از کشور عراق خواه ناخواه ایرانی را دوست ندارند و تاریخ را ان‌گونه که می‌پندارند ورق می‌زنند.
آری جمعه‌ی گذشته کیان ایرانی در سرزمین ناآرام عراق با فرمان مستقیم مرد دیوانه‌ی جهان معاصر در حوالی فرودگاه بغداد به همراه تعدادی از اعضای حشدالعشبی و در راس آن ابوالمهدی مهندس به شهادت رسیدند تا این سوال و مطالبه‌ی جدی از کشور و دولت عراق مطرح شود براستی وقتی نمی‌توانید امنیت سردار بزرگ ایران را فراهم کنید چرا او را به عراق دعوت نموده‌اید؟
از عراق به عنوان همسایه‌ای که دارای اشتراکات فرهنگی و مذهبی و هزاران کیلومتر مرز مشترک با ایران است و سالانه میلیون‌ها زائر ایرانی به عنوان توریست مذهبی وارد این کشور می‌شود بیش از این انتظار می‌رود که مسئولیت پذیر باشند.
یادمان نرفته‌است همین دو ماه اخیر در این کشور سفارت ایران به آتش کشیده شد و در فوتبال مقدماتی جام جهانی هنگام پخش سرود ملی کشورمان چه هیاهو و بی‌احترامی به ایرانی‌ها صورت گرفت و رفتار غیر دوستانه‌ای با بازیکنان داشتند!. دوران هشت ساله‌ی جنگ تحمیلی و جنایت و بی‌رحمی رژیم بعث عراق و دیگر شرکای جنگی صدام حسین را در شهادت مظلومانه‌ی بیش از هزاران ایرانی و ایلامی را هیچ‌گاه از یاد نخواهیم برد.
آیا نمی‌توان مدعی شد کشور عراق مسئول تامین امنیت سردار بزرگ ایرانی بوده است؟آیا از مسئولین کشورمان نمی‌شود خواست در حالی که امریکا نقشه‌ی‌ ترور سردار دلها را داشته است چرا تدابیر امنیتی لازم برای حفظ جان ایشان صورت نگرفته است؟ چرا پس از حمله به سفارت امریکا تهدید ترامپ جدی گرفته نشد ؟ آیا نمی شد در این شرایط و بلبشوی کشور عراق مراقبت و حفاظت بیشتری برای حفظ جان سردار رشید کشور انجام می‌شد؟ آیا اگر یک سردار عراقی در خاک ایران ترور می‌شد عراقی‌ها و مدعیان آزادی در این کشور سکوت می‌کردند؟!
دلمان خون است از فقدان و شهادت سردار سلیمانی؛ مردی که میلیون‌ها ایرانی در فراقش سوختیم و اشک ریختیم و اما چه کنیم که این همسایه‌ی به اصطلاح برادر و دوست بارها موجبات شهادت جوانان و سرداران ایرانی را فراهم نموده است.
ما نیز متعهدانه و برادرانه عراقی‌ها را از ته دل دوست داریم ولی وقتی سفیر ایران به وزارت خارجه‌ی عراق پس از شلیک موشک توسط ایران به پایگاه امریکا در عراق احضار می‌شود و نقطه‌ی مشترک اظهارنظرهای عراقی‌ها عدم دخالت نظامی و حضور مستقیم خارجی‌ها در این کشور است ما چرا نباید سفیر این کشور را به وزارت خارجه احضار کنیم و مراتب اعتراض ایران را برای شهادت سردار سلیمانی در خاک این کشور ابراز کنیم.
ملت ایران خشم فروخفته‌ی خود را از دولت امریکا و رئیس‌جمهور دیوانه‌ی این کشور پس از ترور شهید سپهبد سلیمانی ابراز داشت و انتظار می‌رفت ایران حداقل اعتراض خود را به دولت عراق که از شهید سلمیانی دعوت نمود و نتوانست امنیت جانی او را تامین نماید به صورت دیپلماتیک نشان دهد.
امریکا پس از شهادت و ترور شهید سلیمانی پاسخ متناسب و سیلی محکمی را از سربازان وطن در سپاه مقتدر دریافت کرد و دکترین دفاعی و جنگی ایران و دستگاه دیپلماسی کشورمان در اقدامی سنجیده سپاه را مامور کرد پایگاه نظامی امریکا‌یی‌ها در عین‌الاسد را از خاک ایران هدف قرار دهد که بسیار هوشمندانه بود.
امیدواریم که روزی نه تنها امریکا از کشور عراق خارج شود بلکه دیگر کشور‌ها نیز منافع ملت عراق را مورد توجه قرار دهند تا شهروندی با طنز نگوید: که “ایران می‌گوید امریکایی‌ها باید از عراق خارج شوند و امریکا نیز می‌گوید ایرانی‌ها باید خارج شوند و اگر اجازه بدهید تا ما عراقی مزاحم نشویم و از عراق خارج شویم”.
گفتنی است عراق به عنوان یک کشور امن و قدرتمند و دوست بهتر از یک کشور برادر و ناامن برای ایران است و به امید روزی که عراقی‌ها شاهد کشوری باثبات با حاکمیت متحد و واحد باشند که خود حقوق ملت خود را تامین کنند.

منبع: سایت خبری ویرا