من کجای این رنگین کمان هستم؟
پایگاه خبری جامک/ مهدی کاکاخانی
طی یک اینفوگرافی منتشر شده در فضای رسانه های اجتماعی، عنوان بالاترین نرخ خودکشی کشور، به استان ایلام اختصاص یافته است. موضوعی که سالهاست به محل مناقشه و بحث های غیر قابل نتیجه بین اساتید دانشگاه و مدیران متولی دولتی این حوزه تبدیل شده است. بعضی ها استان را پایتخت این آسیب اجتماعی می دانند و در نقطه مقابل مدیران دولتی پرداختن به این مقوله را سیاه نمایی و تشویش اذهان عمومی قلمداد می کنند.
از سوی دیگر همزمان آماری منتشر شد که استان ایلام رتبه اول جمعیت دارای تحصیلات عالی را نشان می دهد. این در حالی است که نرخ بیکاری در استان هم قابل توجه است و دورنمای ایجاد فرصت های شغلی و ظرفیت های امیدبخش برای بکارگیری نیروهای جوان و تحصیکرده هم شفاف و روشن نیست.
از طرفی با بررسی فضای عمومی و گفتمان غالب سطح جامعه و همچنین محتوای رسانه های جمعی، دغدغه های مطرح شده بیشتر پیرامون انتصاب فلان معاون استاندار، تغییر رئیس آموزش و پرورش بخش فلان و یا ذوق زدگی از اخراج مدیران و تشرهای استاندار به مدعوین جلسات و کارگروه ها می باشد.
ضمن این که در این آشفته بازار و سرگردانی افکار عمومی، خبرهای مربوط به استخدام فرزندان افراد خاص و نزدیکان به نماینده استان بدون طی فرایند قانونی و یا تخلف فلان مدیر در جذب و بکارگیری اقوام سببی و نسبی خود باز هم بدون طی فرایند قانونی، یعنی همان بی عدالتی ها که نقش مهمی در وقوع آسیب های اجتماعی جامعه را دارند، در میان اخبار گمانه زنی های انتصابات و تغییر و تحولات مدیریتی گم شد. بنابراین شرایطی فراهم نشده است که این مدیران متخلف توسط افکار عمومی محاکمه و بازخواست شوند تا در آینده هزینه این گونه تصمیمات و خودسری ها برای دیگران نیز گران تمام شود.
سوال اینجاست؛ با توجه به این همه تهدید، آسیب و مشکلات مبتلابه جامعه استان مانند خودکشی، فقر، اعتیاد، بیکاری، حاشیه نشینی، ناعدالتی دراستخدام ها، حاکم شدن افسردگی بر فضای شهرها و روستاها، بی توجهی به حقوق شهروندی، غیر قابل تحمل شدن زندگی در مرکز استان به دلیل به هم ریختگی ساختارهای شهری و…، نبایستی مردم ما بدانند استاندار جدید و مجموعه تیم مدیریتی او برای سامان بخشیدن به این وضعیت و بهبود شاخص های اجتماعی جامعه چه برنامه هایی در دستور کار دارند؟
آیا با توجه به وضعیت امروز جامعه ما، زیبا سخن گفتن و گفتار درمانی می تواند راهگشای مشکل این استان زخم خورده باشد؟ یا خیر؛ در همین ابتدا بایستی شفاف سازی امور، تعیین نقشه راه و برداشتن گام های اصولی و کارشناسی برای رسیدن به اهداف و استفاده از ظرفیت ها و پتانسیل های استان به صورت عملیاتی در دستور کار قرار گیرد.
ضمن این که در نقطه مقابل نیز بهتر است شرایطی فراهم نمود تا سهم تک تک افراد از هر طیف و گروه، هر طبقه و مرتبه ای، در بهبود فضای عمومی جامعه و ارتقاء شاخص های مثبت مشخص شود. شاید لازم باشد از خودمان هم سوال کنیم در این فضای سیاه، سفید و خاکستری، من کجای این رنگین کمان قرار دارم؟
