“حاج بختیار” امامزاده‌ای پولدار اما فقیر!
پایگاه خبری جامک
مهدی کاکاخانی
امامزاده “حاج بختیار” معروف به “حاجی وه‌تار” واقع در بخش چوار از توابع شهرستان ایلام از جمله ظرفیت های مناسب گردشگری مذهبی بوده که علیرغم امکانات و زیرساخت های رفاهی نامناسب، سالانه افراد زیادی از این مکان زیارتی دیدن می کنند.
این زیارتگاه یکی از مراکز پر تردد و درآمدساز برای سازمان اوقاف و امور خیریه می باشد. اما با این وجود اقدام منسجم و هدفمندی از سوی این اداره برای بهبود وضعیت موجود و ظرفیت سازی بهتر و بیشتر آن دیده نمی شود. به نظر می رسد اداره اوقاف و امور خیریه استان در زمان مشخص تنها برای جمع آوری و برداشت نذورات مردم مراجعه می کنند و به احتمال زیاد خود را در قبال فراهم نمودن زمینه رفاهی زائرین و بهبود امور این مکان زیارتی مسئول نمی دانند!!!
براساس بررسی های خبرنگار جامک؛ نامناسب بودن مسیر، پیچ درپچ و باریک بودن عرض جاده اصلی از سمت شهر چوار به این زیارتگاه، قرار گرفتن آرامستان در ورودی امامزاده و مسدود شدن جاده به دلیل پارک خودروها، از جمله عوامل نارضایتی مراجعین مخصوصا در روزهای آخر هفته می باشد.
احداث دیواری بلند، غیرکارشناسی، نافرم و غیرهمسان با فضای پیرامون، علاوه بر تشدید ترافیک و سخت شدن ورود به حیاط امامزاده، مشخص نیست هدف و نیت سازندگان از صرف منابع زیاد برای احداث این بنا چه بوده است؟! معلوم نیست کسانی که تصمیم گیر امور زیربنایی و توسعه زیرساخت های این مکان هستند، براساس چه توجیهات فنی و کارشناسی اقدام به ساخت این بنا نموده اند؟! این در حالی است که بخش های دیگر مانند: بهسازی زائرسراها، محوطه سازی، دیوار کشی بین قبور و حیاط امامزاده، ساماندهی سیلبند کناری و …، از اولویت های اصلی می باشند.
با توجه به اینکه؛ راه دسترسی به محوطه امامزاده به طول کمتر از ۵۰۰ متر مربوط به چند دهه قبل، فاقد زیرسازی، آسفالت و عرض کم بوده و از طرفی به دلیل محصور شدن در میان قبور از هر دو طرف، امکان توسعه و یا بهسازی را ندارد، لذا همین امر باعث می شود در ایام پردد، ترافیک تا ساعت ها وقت مراجعین را تلف نماید به طوری که در برخی مواقع منجر به درگیری های لفظی نیز می شود. تنها راهکار برون رفت از وضعیت موجود، مذاکره با صاحبان زمین های واقع در ضلع غربی آرامستان بوده که پس از خرید و پرداخت بهای آنها، نسبت به ایجاد راه دسترسی جدید اقدام شود.
از سوی دیگر ساختار امنایی این زیارتگاه نیازمند تغییرات اساسی می باشد. بایستی اجازه داد جوانان تحصیلکرده، با دانش و خوش فکر به این ساختار ورود کنند. لازم است از دانش و توان آنها برای ظرفیت سازی بیشتر بر محور توسعه گردشگری مذهبی برای رونق اقتصادی مردم ساکن در آنجا بهره گیری شود. امر مهمی که با وجود جوانان بیکار و نبود فرصت های شغلی مناسب منطقه، تاکنون به کلی مغفول مانده است.
