شب نشینی های مجازی با حضور مهمانان کارتونی
پایگاه خبری جامک/مهدی کاکاخانی
با ورود افراد به زندگی آنلاین و عضویت در شبکه ها و گروه های مجازی، روز به روز شاهد رفتارهای اجتماعی جدید در سطح جامعه می باشیم. در جغرافیای استان ایلام که هنوز رگه های زندگی ایلیاتی نمایان است، ظهور و بروز شبکه های اجتماعی و عضویت افراد با نگرش و دیدگاه های مختلف، می تواند زمینه ساز بروز مشکلاتی باشد.
در کنار کارکردهای مثبت این ابزارها و ایجاد ظرفیت های نوین در علم ارتباطات، بدلایل متعدد وقوع اتفاقات ناگوار و وارد شدن خسارت های مادی و معنوی به کاربران این شبکه ها دور از انتظار نمی باشد. متاسفانه در بیشتر مواقع شخصیت های دیجیتالی افراد در شبکه های اجتماعی، به طرز چشم گیری با شخصیت و هویت واقعی آنها متفاوت است.
افراد در فضای مجازی، بدلیل نبود راهنماهای چهره ای، می توانند بازنمایی های متفاوتی از خود ارایه دهند، بعضا در مواجه واقعی با این چهره های دیجیتالی و هم نشینی با آنها، بدلیل تضاد فراوان در رفتارها ممکن است دچار سرگیجه شوید.
آنچه که در این بین می تواند نگران کننده باشد، شخصیت های کارتونی و بعضا غیر واقعی برخی کاربران این شبکه ها در قالب اسم ها و القاب اغوا کننده مانند، دکتر، استاد، مهندس، مدیر و… است که بدلیل ناپیدا بودن چهره واقعی شان و ناآشنایی برای تمامی اعضا، اظهار نظرها و دیدگاه های آنها ممکن است تصاویری رنگ و لعاب دار و متفاوت را در اذهان دیگران برجای گذاشته و باعث آدرس دهی مسیرهای نادرست و گمراه کردن افکار سایر کاربران شوند.
در بیشتر مواقع این شخصیت های کارتونی با کپی آثار بزرگان مخصوصا ادبا و شاعران برجسته و انتشار در محیط گروه ها، چهره ای روشنفکر و توسعه یافته از خود به نمایش گذاشته و براحتی اعتماد سایر اعضا را به خود جلب می نمایند.
در جغرافیای استان ایلام که هنوز رگه های زندگی ایلیاتی نمایان است، ظهور و بروز این شبکه ها و عضویت افراد با نگرش و دیدگاه های مختلف، در طیف های نامتجانس از نظر سن، سطح تحصیلات و قشربندی اجتماعی، می تواند زمینه ساز بروز مشکلاتی باشد.
در روش های استفاده از وسایل ارتباطی نوین، شما می توانید دیوارها را بشکنید، به حوزه خصوصی دیگران وارد شوید و حرف هایی را که حاضر نیستند، در ارتباط چهره به چهره به شما بگویند، بشنوید و… این چنین رفتارهایی در جامعه ای با ساختارهای سنتی که حرمت ریش سفیدان و بزرگ ترها اجل است می تواند آسیب زا باشد.
می توان شبکه های اجتماعی را به دو لبه چاقو تشبیه کرد؛ یکی تیز و برنده و دیگری نرم و لطیف، از آنجایی که با فن آوری نباید از طریق حذف آن مبارزه کرد که مصداق تمثیل آب در هاون کوبیدن است، بلکه انتظار می رود حالا که این ابزارها در جامعه ما نفوذ کرده و روز بروز به تعداد کاربران و شکل گیری گروه های متعدد با کارکردهای متفاوت افزوده می شود، دگر بار مسوولیت متوجه افراد شاخص، سرشناس، با نفوذ عضو این گروه ها بوده و این افراد همانند فضای واقعی جامعه بایستی نقش هدایتگر و راهنما را ایفا نمایند.
آنان بایستی در مواقع لازم با ارایه تذکر و ارشاد، زمینه هرگونه تنش، ناراحتی و… را از بین ببرند در غیر این صورت رها سازی فضای این گروه ها و بی نظمی در انتشار هر نوع اظهار نظری پیرامون شخصیت های استانی، ملی و هتک حرمت بزرگان و… می تواند به مراتب آثار و تبعات زیانباری را متوجه جامعه نماید.
توضیح : این یاداشت در سال ۹۴ در ماهنامه وریا منتشر شده است و به دلیل ضرورت بازنشر و یادآوری چنین مطالبی، با اندکی ویرایش، مجدد تقدیم می گردد.
