خلاقیت از صدا و سیمای ایلام خداحافظی کرده است
پایگاه خبری جامک: مهدی کاکاخانی/ گسترش روزافزون رسانه های جمعی و افزایش قابل توجه تولید محتوا در شبکه های دیداری، شنیداری و رسانه های اجتماعی فرصت انتخاب متنوع را در اختیار مخاطبین قرار داده است.
با توجه به امکان دریافت شبکه های استانی بر روی کانال های ماهواره ای و فراهم بودن زمینه مقایسه تولیدات مراکز استان ها با یکدیگر به راحتی می توان سطح کیفیت ها را سنجش نمود و همین امر کار تهیه کنندگان و کارگردان های تلویزیونی در مراکز استان ها را بسیار سخت کرده است.
سیمای مرکز ایلام از جمله مراکزی است که دوره های پرفراز و نشیبی را پشت سرنهاده است. هرچند نمودار رشد این رسانه همراه با نوسانات قابل توجه بوده است اما در یکسال اخیر شاهد افت محسوس در تولید برنامه های این شبکه هستیم. می توان ادعا داشت که برنامه های خلاقانه به کلی فراموش شده و تولید کارهای کلیشه ای و کپی برداری از برنامه های قبلی نهادینه شده است.
استفاده از دکورهای آماتوری و اجرا در فضاهای باز، مجری های تکراری با پوشش های یکنواخت، اکتفا کردن تنها به تغییر نام پی در پی برنامه های محلی بدون توجه به تولید محتوای جدید و عدم اضافه کردن آیتم های نوآورانه، به حاشیه رفتن هنرمندان محبوب مردمی و عدم استفاده از کارگردان ها و تهیه کنندگان کارآمد و با تجربه همه و همه منتج به افت قابل توجه کیفیت برنامه های صدا و سیمای مرکز ایلام شده است.
در دوره ها و سنوات گذشته شاهد تولید نمایش های طنز اجتماعی نقادانه و تاثیرگذار با حضور هنرمندانی مانند «هاشم پالیزبان»، «حسن تولیده» و …. بودیم و همین امر علاوه بر جذب مخاطبین داخل استان، بیشتر مردم استان های همجوار را هم علاقه مند به تماشای سیمای مرکز ایلام نموده بود اما الان قضیه برعکس شده و به دلیل نبود برنامه های مخاطب پسند و خنثی بودن برنامه های تولیدی که فاقد هرگونه پیام لازم می باشند، مردم ایلام به سمت استفاده از برنامه های تولیدی مراکز استان های «لرستان» ، «کردستان» و «کرمانشاه» تمایل پیدا کرده اند.
به نظر می رسد سیاست گذاری حاکم بر سیمای مرکز ایلام بر محور تولید برنامه های خنثی و خاکستری هست و از رسالت اصلی خود که مبتنی بر تقویت فرهنگ بومی و محلی، تولید برنامه های امیدبخش، معرفی ظرفیت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی می باشد، از وظیفه رسانه ای خود که همانا بایستی پیگیر مطالبات مردم و انعکاس دهنده مشکلات جامعه باشند، فاصله معناداری گرفته شده است.
در این نوشته قصد پرداختن به مصادیق و برنامه ی خاصی نیست بلکه هدف یادآوری هست تا مدیران و تصمیم سازان صدا و سیمای مرکز ایلام قدری به بازخورد برنامه های خود توجه نمایند و در زمان واگذاری آنتن به کارگردانان و تهیه کنندگان برنامه های مختلف، مقوله مهم ارزیابی و کیفیت سنجی را در رتبه اول قرار دهند.
سعی شود از ظرفیت نیروهای آگاه و توانمند بیشتر استفاده شود و از حضور هنرمندان مردمی که در بین جامعه محبوبیت زیادی دارند بیشتر بهره گیری گردد.
به نظر می رسد در داخل مجموعه سازمان تشکیل کارگروه بررسی و نقد برنامه ها با حضور افراد صاحب نظر ضروری بوده و این امر می تواند به غنای برنامه های تولیدی این مرکز کمک شایان نماید.
اگر بتوان در پایان هر برنامه ی تولیدی نشست های تخصصی نقد و بررسی تشکیل داد بدون شک تهیه کنندگان با حساسیت های بیشتری مسوولیت ها را تقبل نموده و علاوه بر آن افراد ناتوان و کم تجربه نیز جرات پذیرش کارهای مهم را نخواهند داشت.
