جای خالی مرجع حمایت از حقوق بیماران در ایلام

✍️جامک: مهدی کاکاخانی

….دورتا دور میز تعدادی بیمار و همراه آنها با حالت خمیده خانم منشی را احاطه کرده بودند. منشی بیچاره که بغض گلویش را گرفته بود و از بد و بیراهی که نثارش می شد، هر لحظه می رفت که گریه‌اش علنی شود.
خانم دکتر سونوگرافیست که مشخص نیست چرا و به چه دلیل معروف شده و این حجم تقاضا از کجا نشات گرفته، (این هم خود ماجرای دیگری است!) مسیرهای دسترسی را به کلی بسته و راه ارتباطی‌اش را به همان شیوه قدیمی، چهره به چهره محدود کرده است.
اینجا تلفن ثابت هم تعطیل است. موبایل، وب سایت، اپلیکشن نوبت دهی و… افت کلاس محسوب می شوند. گفته می شود عمرکارت خوان این مطب به یکسال هم نرسیده است. ضمن اینکه کارت کشیدن هم بستگی به فاز روزانه خانم دکتر و منشی‌اش دارد.

مرد میانسالی که به همراه زن و فرزند خردسالش از شهرستان آمده بود. نبود امکان نوبت گیری غیر حضوری، بعد مسافت و خستگی راه و حتی مراجعه و عدم موفقیت در دریافت نوبت حضوری، او را به شدت عصبانی و شاکی کرده بود…

این ها گوشه‌ای از وقایع روزانه برخی مطب پزشکان مخصوصا سونوگرافیست های شهر ایلام است. تعطیل بودن سیستم نظارتی، نبود ساختار مشخص برای ارزیابی و کیفیت سنجی نحوه خدمات دهی مطب‌ها باعث شکل گیری نارضایتی ها، بدبین و بی اعتماد شدن مردم نسبت به این قشر مهم و تاثیرگذار جامعه شده است.

با توجه به وضعیت موجود؛ کم اثر شدن نقش نظارتی سازمان نظام پزشکی، ناامیدی مردم از این سازمان، طرفداری تام و متعصبانه از همکاران پزشک بدون تلاش برای احقاق حق بیماران، تشکیل یک انجمن صنفی مردمی و مستقل با هدف حمایت از حقوق بیماران در ایلام و حتی کشور یک ضرورت اساسی است.

همچنین لازم است نهادهای متولی، صدور پروانه مطب پزشکان را یکساله و تمدید فعالیت آنها را به میزان رضایت مندی بیماران، رعایت استانداردهای خدمات دهی، افزایش سطح بهره‌گیری از امکانات و تجهیزات ارتباطی با هدف ایجاد رفاه و آسایش بیماران و از همه مهمتر رعایت حقوق کارکنان شاغل در مطب ها مخصوصا منشی ها بر مبنای قانون کار، منوط نمایند.